. . .steeds maar hetzelfde rondje te rijden in de piste.
. . .steeds maar op hetzelfde niveau blijven hangen.
. . .steeds maar tegen dezelfde problemen blijven opbotsen.
. . .steeds maar afvragen waarom je precies dát moet doen van je instructeur.
Mijn filosofie
Jarenlang heb ik gedacht goed bezig te zijn voor mij en mijn paarden. Als er dan iets niet goed ging werd al snel geroepen om er een of ander hulpmiddel bij te halen en het paard moest maar voelen wie de baas was!
Echter toen ik ouder werd, begon dit steeds slechter en slechter aan te voelen. Ik wilde een team vormen met mijn paard, geen dictator. Ik begon andere manieren van omgaan met paarden te onderzoeken en schakelde ook om van instructeur.
Ik merkte dat, ook al had ik jaren ervaring, ik nu pas écht leerde wat paardrijden was. Ik wist nu zoveel meer over het hoe, wat en vooral het waarom. Dat vond ik zo’n belangrijke waarde en daarom heb ik besloten om mijn kennis verder te delen.
Paardrijden gaat namelijk zoveel verder dan even op een paard te kruipen, beenhulpje hier, ophoudingkje daar. Alles wat je als ruiter doet moet een reden hebben, want maak je de verkeerde keuze dan kan dat schade toebrengen aan je paard. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. We schuiven het probleem namelijk te vaak op ons paard, maar het merendeel van de tijd ligt het aan onszelf. Als je paard begrijpt wat je bedoelt, dan zal hij met je mee willen werken. Ik realiseerde me gewoon jarenlang niet dat ik niet duidelijk genoeg communiceerde.
Ik wil andere ruiters nu graag behouden om dezelfde fouten te maken die ik ooit heb gemaakt. Dat doe ik door middel van mijn kennis online en offline te delen met jullie!
